Անսովոր ճամբայ

Անվերադարձ ճամբով
ման կու գամ քեզ հետ
ընկեր իմ պանդուխտ

Առասպելներ չէ որ պատմեր են քեզ
հզօր պատկերներով լի
փոքրիկներու արցունքներու
ալեկոծ հառաչանքներու

Եկուր քեզի մի այսօրուայ
պատմուածքներէն կարդամ

Իմ ճամբան երկար է
անաւարտ բայց լուսաւոր
կ’ուզեմ որ նորէն տեսնես
գեղեցկութիւններն այս վսեմ

Առուակներու հոսանքներու մէջ
իմ մտքերն են հոն լողացեր

Տաք ու պաղ զգացումներու
ալեկոծային ստուերներու մէջ
ես միշտ փնտռեր եմ այն, որն է անտես
գրեթէ անգտանելի, հզօր եւ անշօշափելի

Երկրէն մինչեւ աստղեր բարձրացող
իմ աղաչանքներու ետին
աշխոյժ թռիչքներով
ես իմ սիրոյն դէմքն եմ միշտ ուզել տեսնել

Անուշ խօսքերուն, անոր սիրոյ մեղմիկ շունչին
համբոյրներուն եմ միշտ կարօտ

Ահա նորէն մոլորած, պանդուխտ դարձած
լեռներու եւ յստակ ջրերու երազանքներով
մի օր իմ իսկական սիրոյն հանդիպելու տենչով
նորէն ինկեր եմ մի անսովոր ճամբայ

5.6.2012

An unusual road

On a road of no return
I am wandering with you
my itinerant friend

Myths – aren’t they what you have been told
full of powerful images
of children’s tears
of agitated sighs

Come let me read to you
some of today’s stories

My road is long
unfinished but illuminated
I would like you to see again
this sublime beauty

In the streams’ currents
there my thoughts have bathed

in the stormy shadows
of hot and cold feelings
I have always sought that which is invisible
almost undiscoverable, mighty and impalpable

Rising from earth to the stars
following my supplications
in passionate flight
I have always wanted to see the face of my beloved

For her sweet words, for the gentle breath of her love,
for her kisses I always long

Once again adrift, turned wanderer
carried by dreams of mountains and clear waters
with the desire one day to meet my true beloved
again I have set out on an unusual road