Հող եւ տուն

Չեմ գիտէր թէ ո՞ւր երթամ
ուր որ երթամ օտար եմ
ծնած տեղս, ապրած տեղերս
ուր որ ըլլամ, որ տունի մէջ ալ ապրիմ
ես տեղացի չեմ, օտար կը սեպուիմ

Արմատախիլ ծառի մը նման
հողէ հող կը փոխադրուիմ
չեմ գիտէր թէ կեանքն ինձ համար
ինչ անակնկալներ է տնօրիներ
համբերութեամբ ես տակաւին կ’սպասեմ

Չէի հաւատար ճակատագրի
‘կեանքդ կը կերտես քու ձեռքերովդ’ կ’ըսէի
եւ ինքզինքս այդպէս կ’առաջնորդէի
գալիք օրերը աւելի լաւ պիտի ըլլան, կ’ըսէի
իմ սիրածին պիտի հանդիպիմ եւ կեանքն իրօք ապրիմ

Այն ատեն միայն տարբերութիուն պիտի չ’ընէ
թէ ես որտե՞ղ կամ ո՞ր հողի վրայ կ’ապրիմ
որովհետեւ սիրոյ մէջն Աստուած է թաքնուած
կեանքին իմաստ տուող եւ մեզ առաջնորդող
դժուարին շաւիղներու եւ ելեւեջներու ընթացքին

Առանց սիրոյ ես թող մեռնիմ
թող ալ ոչ մէկ հողի պատկանիմ
ծնած տեղի, կամ մի որմէկ ուրիշ հողի
առանց սիրոյ կարելի չէ
ոչ մէկ տեղի կապուիլ, կամ անոր պատկանիլ

Միայն սիրոյ մէջն է որ կը բնակի վսեմ շունչն տիեզերական
որ մեզ զիրար կը միացնէ եւ կ’անհետացնէ միտքն այդ կապուած
հողերու եւ սահմաններու հետ, բոլորիս համար սէրն աշխարհն կը վերածէ
մի բնակարան խաղաղութեան եւ վայելքի. Ըսէք ինձ թէ ինչպէս կարելի է
առանց սիրոյ յաղթահարել խաւարին եւ կերտել մի ապագայ լուսաւոր

5.11.2013

Land and home

I don’t know where to go
wherever I go I’m a stranger
the place I was born, the places I lived
wherever I may be, in whichever house I live
I’m not a native, I’m considered a stranger

Like an uprooted tree
transposed from land to land
I don’t know what surprises
life has assigned to me
still I wait patiently

I did not believe in destiny
‘you fashion your life with your own hands’, I would say
and in that way I would guide myself,
‘the coming days will be better’, I would say
I will meet my beloved and live life truly

Only then will it make no difference
where I am or on which land I live
because in love God is hidden
lending meaning to life and guiding us
along difficult paths and through ups and downs

Without love let me die
let me not belong to any land
to place of birth, or any other land
without love it is not possible
to be attached to any place, or to it belong

Only in love is it that the solemn universal breath dwells
which unites us and makes vanish the thought tied
to lands and borders; for all of us, love transforms the world
into a dwelling place of peace and pleasure. Tell me how is it possible
to vanquish the dark without love and to fashion a radiant future