Schaduwen van trillingen als alledaagse sjablonen rusten op mijn hersenvlies Er is geen binnenkant meer buitenkant is binnenkant geworden en binnenkant buitenkant Soms kijk ik naar binnen en zie benauwende leegte dan kijk ik naar buiten een buitengewoon heldere ruimte verschijnt als een tapijt zonder einde soms kijk ik naar binnen en zie golven van licht warm en helder dan weer kijk ik naar buiten en zie schimmen in het donker loodzwaar of licht als een boomblad Vaak kijk ik naar binnen en dan naar buiten alsof ik niets zie niets voel niet kan denken en me er niet bewust van ben dat ik beweeg op dat moment begeef ik mij in de ruimte Eindeloos vrij
6.1995
Ikon Ethra
Shadows of vibrations like every-day patterns on my cerebral membrane There is no more inside outside is inside and inside out Sometimes I look inward and see oppressing emptiness then I look outward a very clear space appears like a tapestry without end Sometimes I look inward and see ways of light warm and clear then again I look outward and see shadows in the dark leaden or light as a leaf I often look inward and then outward as if I do not see do not feel cannot think and that i am not aware of my movement and only then I enter an open space Infinitely free
